|
|
|
|
|
In memoriam Jos van Eijden.Beste Bep, Sabrina, familie, medebroeders, geassocieerden en vrienden van Jos. U kent waarschijnlijk de bekende reclamespot “Waarom wachten met iets moois te zeggen als het ook vandaag kan”. Hiermee wordt bedoeld dat meestal bij overlijden vriendelijke woorden uitgesproken worden aan het adres van de overledene. En dat zullen we ook doen om onze Jos te gedenken. Maar eigenlijk worden we aangespoord om juist in het leven tegen elkaar iets moois te zeggen. En ik denk dat dit tegen Jos vele malen in het leven – méér of minder nadrukkelijk – is uitgesproken. Want Jos was een zeer bijzonder mens, met bijzondere gaven. Op een dag als vandaag staan we stil bij zijn leven en willen we hem met eerbied gedenken. In deze dagen heeft ieder zijn of haar eigen mooie herinneringen aan Jos. Maar ik weet zeker te mogen zeggen dat uw en mijn herinneringen aan Jos op bijna alle vlakken met elkaar overeenkomen. Hoe hebben wij Jos gekend? Jos zouden we kunnen typeren in de volgende omschrijving: Jos was sympathiek. In de 50 jaar dat ik hem gekend heb, ben ik nog niemand tegen gekomen die niet met Jos kon opschieten. Voor heel veel mensen was Jos een zeer sympathieke man. Dat blijkt ook uit de vele reacties van zowel de bewoners van De Beyart in Maastricht (het woonzorgcentrum van de broeders) als de medewerkers en personeelsleden van De Beyart, toen zij hoorden dat Jos plotseling was overleden. Jos was een integer persoon. Hiermee bedoel ik te zeggen dat Jos een eerlijk en betrouwbaar persoon was, die in alle situaties fatsoenlijk bleef. Je wist wat je aan hem had, ook als je het niet met hem eens was of hij niet met jou. Met respect werd je in het gesprek behandeld, hij liet de ander in zijn waarde. Jos was bescheiden, eenvoudig en intelligent. Het ging hem niet om aanzien of om op de voorgrond te treden. Het ging om de “zaak”. Jos was tevreden met weinig en kon met anderen delen. Met zijn tweemaal doctorandus-titel liep hij niet te koop. Hij gebruikte deze titels nooit bij een ondertekening van zijn brieven of notities. We kennen Jos ook als vriendelijk, geïnteresseerd en betrokken bij het wel en wee van de ander. Hij kon op een eerder gevoerd gesprek terugkomen en was écht geïnteresseerd. Hij kon goed luisteren. Hulpvaardig. Altijd bereid te helpen als er een beroep op hem werd gedaan. Ook zonder beroep stak Jos de handen uit de mouwen en wist hij anderen te ondersteunen. Jos was trouw, trouw aan zijn idealen, trouw aan Bep en Sabrina, maar ook trouw aan de FIC – die hij lief had. Samen met Bep heeft hij trouw én met grote regelmaat Br. Lex Weiler ondersteund en verzorgd tijdens zijn ziekzijn en diens overlijden. Jos was een gelovig mens. Hij geloofde in een bevrijdende kerk en niet in een kerk waar regels boven mensen stonden. In de kring van de Dominicus voelde hij zich samen met Bep erg thuis. Als een zeer goede spreker verstond Jos de kunst om zijn gedachten en zijn geloofsovertuiging goed onder woorden te brengen. Jos bezat een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Als geassocieerd lid nam hij een belangrijke plaats in, in de groep van het Stadsklooster en de geassocieerden. Hij zorgde - met zijn groot bindend vermogen - dat de groep sterk op elkaar betrokken bleef. En Jos had humor. Je kon met hem lachen om grappen en geestige voorvallen. Jos was zeker geen saaie Piet. Jos is zijn hele leven lid geweest van de Congregatie van de Broeders van Maastricht. Eerst als medebroeder en later als geassocieerd lid. De Congregatie was hem zéér lief. En als bestuurslid van de Congregatie mag ik namens alle broeders zeggen dat wij Jos veel dank verschuldigd zijn. Jarenlang heeft Jos in onze Congregatie diverse functies bekleed en diverse taken uitgevoerd. En dat was niet altijd een dankbare en gemakkelijke taak. Maar Jos deed het op zijn manier. Deskundig, integer, consciëntieus, goed voorbereid en met een gezonde gedrevenheid en een grote verantwoordelijkheid voor de Congregatie. Zonder de pretentie volledig te willen zijn wil ik toch een aantal belangrijke taken met name noemen. Jos was jarenlang beleidsmedewerker van het Provinciaal Bestuur. Eveneens een lange tijd lid van de Raad van Toezicht van de Stichting WZC De Beyart. Daarnaast vele malen secretaris in Kapittels, en gespreksleider in diverse overlegvormen, ontmoetings -en bezinningsdagen. Jos was tot nu toe ook lid van de financiële advies commissie van de Congregatie, én redactielid, om onze website met regelmaat actueel aan te passen. Tegen Jos wil ik zeggen: Dank voor alles wat je voor jouw en onze Congregatie betekend en gedaan hebt. Je was een bijzonder mens. We zijn dankbaar dat we jou hebben mogen leren kennen. Moge God je rust geven in zijn Eeuwige vrede. Namens de Broeders van Maastricht, Br. Gerard Langelaan Den Haag, 31 oktober 2020 |
