|
|
|
|
|
|
"Hoe mooier de herinneringen, des te moeilijker is de scheiding. Maar dankbaarheid verandert de pijn der herinnering in stille vreugde." Dietrich Bonhoeffer  Dit zijn onze gevoelens bij het leven en werken vanBroeder Ton Simons FICAntonius TheodorusOp 29 december 1937 is hij geboren in Schiedam. Hij sloot zich aan op 15 augustus 1959 bij de FIC met het afleggen van zijn Geloften. Op 17 april 2018 overleed hij in het woonzorgcentrum De Beyart in Maastricht. Ton mocht ruim tachtig jaar met ons meeleven, waarvan bijna zestig jaar als medebroeder. Wij houden mooie herinneringen aan hem over, want hij was een tevreden en gezellig mens. Tijdens zijn opleiding tot schilder vormde hij samen met twee medebroeders een vrolijk trio dat op feesten liedjes zong. Hij was behulpzaam in zijn communiteit en hielp waar hij kon. Alles moest wel volgens vaste regels verlopen en als dat het geval was kon je zijn ogen zien glimmen. Als gediplomeerd schilder werkte hij goed in teamverband. In Miranda de Ebro in Spanje zorgde hij voor het onderhoud van ons juvenaat en was hij surveillant. In 1981 werd hij lid van het team gastenbroeders in De Beyart. Tot vlak voor zijn heengaan verzorgde hij met grote accuratesse de verzending van onze gebedsuitgaven en twee tijdschriften. Met zijn familie had hij een goede band en er was over en weer fijn contact. Ton vond het heerlijk om op zijn zolderkamer in de Woonflat rustig te genieten van tv, films en muziek. Hij nam ook serieus de tijd voor gebed en bezinning. Toen hij, zo’n twee jaar geleden, de slechte tijding ontving dat hij ongeneeslijk ziek was, kon hij daar in berusten. Mede door de attente zorgen waarmee hij omringd werd door medewerkers, familie en broeders, kon hij daar vrede mee hebben. Zijn lot droeg hij op een voorbeeldige wijze. We verliezen in hem een dierbaar mens, dat na een dienstbaar leven, nu mag genieten van zijn eeuwige rust in de nabijheid van zijn Schepper. We blijven hem dankbaar in onze gedachten met ons meedragen. |
