|
|
|
|
|
|
+
Na zijn professie ging hij met dove jongens werken in Sint Michielsgestel. Het werk paste bij zijn karakter. Hij was een geziene docent. In de communiteit aldaar was hij vier jaar overste. Jos gaf gehoor aan de oproep om zich beschikbaar te stellen voor het werk van onze broeders in Ghana. In 1980 werkte hij als docent aan een middelbare school in Tumu, later als leraar aan het Klein Seminarie en een Rijkskweekschool. Hij maakte zélf bij gebrek aan lesmateriaal leerboeken voor de studenten en was onder hen heel geliefd. Ook hier viel hij op als een opgewekte, open en hartelijke man, die letterlijk en figuurlijk fluitend door het leven ging. Ook hier bekleedde hij de taak van overste. In 1995 repatrieerde hij naar Nederland en werd een toegewijd lid van communiteiten in Amsterdam, Rotterdam en in Maastricht. Zijn optreden en leven getuigde weer van grote eenvoud, onverstoorbare goedheid en hulpvaardigheid. Een mens om van te houden, de goedheid in eigen persoon. Een paar jaar terug ging hij mentaal erg achteruit. Hij raakte in huis de weg kwijt, 'wist het allemaal niet meer' ,maar bleef innemend en goedaardig. Toch had hij het in stilte van zijn kamer op de verpleegafdeling van De Beyart, vaak erg moeilijk Van een bijzonder innemend mens moeten wij, familie en medebroeders, afscheid nemen. Deze lieve mens gaat nu delen in de wijdse Liefde van zijn Schepper, die hij in eenvoud en gelijkmoedigheid zo trouw diende. |
