|
|
|
|
|
cellebroederskapel In 1940 kochten de Broeders FIC een bouwval naast het Beyartterrein. Een voormalig Cellebroedersklooster, dat sinds de Franse tijd voor van alles had gediend, het laatst als bank van lening en zelfs als remise voor stadsbussen. Het woongedeelte was niet meer te redden. Dat werd grotendeels gesloopt en op een deel van de vrijgekomen grond werd een gymnastiekzaal gebouwd voor de naastgelegen Aloysiusschool.De kapel was ook in zeer slechte staat, maar de broeders vonden het te ver gaan om die ook maar tegen de grond te laten gooien. Uiteindelijk werd besloten tot restauratie van dit stukje cultureel erfgoed, gebouwd begin zestiende eeuw. Van 1964 tot in 1966 werd met veel werk door broeders in hun vrije tijd, steun van Monumentenzorg, een goede aannemer én een flinke investering door de FIC dit laatgotisch juweeltje in oude luister hersteld. De schenking door het gemeentebestuur van een fraai orgel en een luidklok completeerde de restauratie. Van meet af aan was het de bedoeling om de Cellebroederskapel niet voor de congregatie alleen te gebruiken, maar ter beschikking te stellen van stad en omgeving. De Maastrichtenaren zouden er zeer welkom moeten zijn voor godsdienstige, culturele en educatieve activiteiten. In eerste instantie werd de exploitatie gedaan door broeders. In 1995 werd de kapel overgedragen aan de Stichting Cellebroederskapel, die in 2006 het gebouw in eigendom gaf aan de Vereniging Hendrick de Keyser. Zo is een goede toekomst voor dit mooie stukje Maastricht gewaarborgd in dienst van de Maastrichtse gemeenschap, die het overigens sinds 2007 ook gebruikt als officiële trouwlocatie. |
