Terug naar home actualiteit
Terug naar de actualiteit

HISTORIEKAMER OPGEOFFERD

Tijden veranderen. Gebouwen veranderen vaak mee. Dat is ook het geval met "ons Moederhuis"
Als we twee luchtfoto's vergelijken zien we wat er na 1965 veranderd is.

(vergroten)(vergroten)


In plaats van een kapel een woonflat. Links daarvan is het lage tussenstuk verdwenen. Helemaal links is die aanbouw ook weg.

Grotere veranderingen vonden ook plaats binnen de muren van het gebouw. Bij de meest recente aanpassingen hebben we onze historiekamer moeten opofferen.

De gedachte aan een museum of historiekamer kwam al op in 1934.
Een zekere Br. L vroeg in ons eigen tijdschrift Uit Eigen Kring "of het niet goed zou zijn om van vele dingen die in onbruik raken een exemplaar te bewaren voor het nageslacht en eveneens moeite doen om wat nog herinnert aan vroeger zorgvuldig te bewaren ?"
Het is er toen niet van gekomen.



In 1990 vierde de Congregatie haar 150-jarig bestaan. Een van de activiteiten rond dit jubileum was het inrichten van een tentoonstelling met gedenkwaardige zaken uit de historie van de Congregatie. Voor veel broeders een eerste kennismaking met wat in het archief was bewaard. Aan het einde van de feest-periode vond men het toch wel jammer als alles weer in het duister van het archief zou verdwijnen. Kan er geen permanente tentoonstelling ingericht worden? Of een museum of historiekamer.



In 1992 vond men een ruimte die daarvoor ingericht kon worden.


   De toenmalige secretaris, tevens archivaris, br Patricio Winters en br. Wim Swüste zorgden voor de opzet van de historiekamer.

In 2011 kwam een aangrenzende ruimte vrij en die werd toegevoegd aan de historiekamer. Het laatste deel werd ingericht door br. Carloman Smit.

(vergroten)(vergroten)


  Veel aandacht kreeg altijd de "broederkamer". Daarin werd een indruk gegeven hoe een kamer van een broeder er ongeveer uitzag rond 1935. De standaard uitrusting (niet dat hekwerk) bestond uit een bed met stro-matras, bureau en houten stoel.
Op het bureau een opstandje voor boeken: studieboeken en religieuze literatuur. Op het bureau ligt de Heilige Regel en er staat natuurlijk een asbak.
(vergroten)   

Aan de muur twee kleine portretjes van de ouders, verder een plaat van Maria, een kruisbeeld, en gebeden bij het aankleden 's morgens. Andere aankleding aan de muur was verboden. Een nachtkastje met een waskom, zo nodig een riem om het scheermes aan te zetten. In de kast hangt het scapulier en het habijt.
Erboven de hoed die men buitenshuis moest dragen. Aan de kast hangt de lange rozenkrans. Onder het bed staat ook nog iets.



Sinds 2001 zijn vele bezoekers rondgeleid in de historiekamer. Vooral br. Carloman Smit kon lange verhalen vertellen bij heel wat voorwerpen die daar tentoongesteld waren.
Bezoekers werden wel eens moe. Maar een interessant verhaal vertellen, dat kon hij.


Het einde van de historiekamer

Het Woonzorgcentrum De Beyart moet zich aanpassen aan veranderde omstandigheden die het gevolg zijn van de wetgeving door de regering. Onder die aanpassing behoort o.a. een omschakeling van verzorging naar verpleging. En dat vraagt om andere indelingen binnen het gebouw: beveiligde of gesloten afdelingen. Voor het realiseren van de derde beveiligde afdeling was het nodig om een ruimte te vinden voor een huiskamer voor die afdeling. Het oog viel op de historiekamer.
Het Provinciaal Bestuur had begrip voor de situatie en stemde in met een ontruiming van de historiekamer.
   

De Directeur van De Beyart, de heer Mat Van Lier, vond echter dat een stuk historie van De Beyart toch ergens binnen het gebouw zichtbaar moest blijven. Hij heeft toen kunstenaar Paul Tieman de opdracht gegeven om in een aantal panelen een indruk te geven van de historie van De Beyart.

   Deze werden opgehangen in de gangen rond de Gastenzaal. Bezoekers van De Beyart kunnen ze dan bewonderen.
Op 16 oktober 2013 werden de panelen officieel gepresenteerd. Natuurlijk met dank aan de heer Mat Van Lier.



Br. Frans Turkenburg


naar boven